นวนิยายฉบับปาล์ม "Traveling Somewhere" Vol.2 |

มีเหตุผลและสไตล์ในการเดินทางมากมายพอๆ กับผู้คน รูปแบบของการเดินทางดังกล่าวถูกบันทึกไว้อย่างนุ่มนวลในซีรีส์นวนิยายปาล์ม "Traveling Somewhere" ตัวละครหลักในครั้งนี้คือนักเขียนคําโฆษณาหญิงวัย 29 ปี ฉันร่าเริงบนโซเชียลมีเดีย แต่จริงๆ แล้วฉันกําลังดิ้นรนกับความกดดันและความเหนื่อยหน่าย

หากคุณเปิดโซเชียลมีเดีย โพสต์ของเธอจะเป็นไปในเชิงบวกและร่าเริงอยู่เสมอ
คาเฟ่ที่มีเสน่ห์ ขนมหวานน่ารัก และวิธีที่เติมเต็มในการใช้วันหยุดของคุณ
ดูเหมือนว่าคุณกําลังสนุกกับทุกสิ่งในชีวิตประจําวันของคุณ
เมื่อเลือกรูปถ่ายใบหน้าที่ยิ้มแย้มนิ้วที่จะโพสต์มักจะลังเลเล็กน้อย
เพราะเธอรู้ว่าวันนั้นเธอเหนื่อยและเธอมีความเหงาที่เธอไม่สามารถบอกใครได้

มิซากิ อายุ 29 ปี ทํางานเป็นนักเขียนคําโฆษณาที่เอเจนซี่โฆษณาชื่อดังในโอซาก้า
เขาเขียนสําเนาที่มีเสน่ห์สําหรับแบรนด์ยอดนิยม และได้รับการยกย่องว่าเป็น "การตอบรับอย่างดีจากลูกค้า" ในการประชุมวางแผน อย่างไรก็ตาม ฉันรู้สึกว่ายิ่งฉันสะสมการประเมินเหล่านั้นมากเท่าไหร่ ระยะห่างระหว่างฉันกับ "ตัวตนที่แท้จริง" ของฉันก็ยิ่งกว้างขึ้นเท่านั้น

ในวันธรรมดาฉันอยู่ภายใต้ความกดดันเกือบทุกวัน
มีหลายคืนที่ฉันนอนไม่หลับเพราะฉันกังวลว่าคําพูดที่ฉันสร้างขึ้นจะไปถึงใครบางคน
วันหนึ่งเมื่อฉันหยุดระหว่างทางกลับบ้านจากรถไฟขบวนสุดท้ายและจ้องมองสมาร์ทโฟนหน้าร้านสะดวกซื้ออย่างว่างเปล่า ทันใดนั้นฉันก็เห็น "เมกิจิมะ" ลอยอยู่ในทะเลเซโตะในจังหวัดคางาวะ

"ใช่ ฉันไปที่นั่นกับแม่ในปีที่ฉันเริ่มเรียนในวิทยาลัย"

ในเวลานั้นโซเชียลมีเดียและการโพสต์ยังไม่ได้เป็นนิสัย
แค่มองทะเลและรู้สึกถึงลมทะเลก็เติมเต็มหัวใจของฉัน
มิซากิต้องการฟื้นฟู "ความรู้สึกนั้น" มิซากิจึงซื้อตั๋วเรือข้ามฟากไปเมกิจิมะเวลา 12 นาฬิกาที่ท่าเรือทาคามัตสึในวันหยุดสุดสัปดาห์โดยไม่บอกใคร

คืนวันศุกร์ฉันพักที่โรงแรมในเมืองทาคามัตสึเมื่อคืนก่อน
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันกินบะหมี่อุด้งแท้ๆ และรู้สึกคุ้นเคยกับคางาวะมากขึ้น

ขณะที่ฉันขึ้นเรือข้ามฟากจากท่าเรือทาคามัตสึ ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างหลุดออกไปเมื่อเรือออกจากท่าเรือ
หลังจากล่องเรือประมาณ 20 นาที เราก็มาถึงเมกิจิมะและได้รับการต้อนรับด้วยสายลมเซโตะอุจิที่พัดเข้ามา

เดินไปตามชายหาดใกล้ท่าเรือและฟังเสียงคลื่น
มันเป็นเกาะในทะเลเซโตะใน และเมื่อฉันต้องการโพสต์ ทิวทัศน์ก็อยู่ข้างๆ ฉัน
แสงบนคลื่น ร่องรอยสีขาวของเรือข้ามฟาก รอยเท้าที่หลงเหลืออยู่บนทราย
ถ้าฉันถือกล้อง ฉันก็สามารถถ่ายภาพได้ดีตามปกติ

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง มือของเขาอยู่ในกระเป๋าเสื้อ
"บางทีฉันอาจจะถ่ายรูปในภายหลัง" ฉันพูดกับตัวเอง
ฉันรู้สึกสบายใจที่จะไม่ถ่ายรูป

มุ่งหน้าไปยังสัญลักษณ์ของเกาะ ถ้ําใหญ่โอนิงาชิมะ
เมื่อคุณปีนขึ้นไปบนเส้นทางบนภูเขาสูงชันและยืนอยู่ที่ทางเข้าถ้ํา อากาศเย็นจะลูบไล้ผิวของคุณ
เมื่อฉันเข้าไปรูปปั้นปีศาจในตํานานก็เรียงรายอยู่และความเงียบ

ในตอนเย็นในร้านกาแฟที่หันหน้าไปทางทะเลฉันได้พูดคุยกับคนในท้องถิ่น
คํานี้ไม่ใช่สําเนาและไม่ใช่วลีติดปาก
อย่างไรก็ตาม มันเป็นคําทั่วไปที่พุ่งเป้าไปที่มิซากิเอง
แตกต่างจากสําเนาที่ผ่านการแข่งขันซึ่งมักจะได้รับการประเมินโดยลูกค้า
แต่คําธรรมดานั้นติดอยู่ในใจฉันอย่างแปลกประหลาด

บนรถบัสทางหลวงกลับโอซาก้า มิซากิหลับตาอย่างเงียบ ๆ
มันง่ายกว่าสําหรับฉันที่จะเป็นตัวของตัวเองโดยไม่ต้องตกแต่ง
ในทริปสุดสัปดาห์นี้ฉันสังเกตเห็นสิ่งนั้น
ขณะคิดถึงเรื่องนี้ ฉันก็หลับสนิทก่อนที่ฉันจะรู้ตัว
เมื่อฉันตื่นขึ้นมาแสงไฟของเมืองก็ซึมออกมานอกหน้าต่างแล้ว

กลับมาที่บ้าน มิซากิปิดการตั้งค่าการแจ้งเตือนบนโทรศัพท์ของเธออย่างเงียบๆ
ฉันไม่ได้เลิกใช้โซเชียลมีเดีย
แต่ฉันคิดว่าฉันสามารถเลิกนิสัยการดูไทม์ไลน์อย่างไร้ความหมายได้

"ฉันโพสต์เฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์เมื่อฉันต้องการสื่อสารจริงๆ
ดูเฉพาะเมื่อคุณต้องการดู นอกจากนั้น ฉันไม่หักโหมจนเกินไป"

ฉันแอบตัดสินใจเลือกกฎเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้
ในอดีตเมื่อฉันเห็นโพสต์ของคนอื่นฉันคิดว่าฉันต้องโพสต์เอง
จากนี้ไป คุณควรจะสามารถติดตาม SNS ได้ตามจังหวะของคุณเอง

ในตอนแรกอาจมีคนกังวล
"คุณไม่ได้โพสต์เมื่อเร็ว ๆ นี้" "มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า"
แต่นั่นหมายความว่าพวกเขาห่วงใยฉันจริงหรือ?

โดยไม่มีมิซากิที่อยู่ในไทม์ไลน์เสมอ
ตัวบุคคลนั้นอาจรู้สึกวิตกกังวลเล็กน้อย
ฉันเป็นแบบนั้นมาตลอด
เมื่อโพสต์ของใครบางคนถูกขัดจังหวะโดยไม่มีเหตุผลฉันก็กระสับกระส่าย

ฉันแน่ใจว่าเราทุกคนสนับสนุนซึ่งกันและกันเล็กน้อยในลักษณะนั้น
ไม่เป็นไรและไม่มีอะไรผิดปกติกับสิ่งนั้น
แต่ฉันต้องการก้าวออกจากที่นั่น

■ขั้นตอนการเดินทาง|เกี่ยวกับ Megijima, Kagawa Prefecture

เกาะเมกิจิมะตั้งอยู่ห่างจากชายฝั่งเมืองทาคามัตสึ จังหวัดคางาวะ 4 กม. ใช้เวลาโดยเรือข้ามฟากประมาณ 20 นาที
เป็นที่รู้จักจาก "ตํานานโอนิงาชิมะ" มีถ้ําใหญ่โอนิงาชิมะ ซึ่งกล่าวกันว่าเป็นซากปรักหักพังของปีศาจที่อยู่ใจกลางเกาะ
เกาะแห่งนี้ล้อมรอบด้วยทิวทัศน์อันเงียบสงบของทะเลเซโตะใน และยังเป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่จัดงานเทศกาลศิลปะนานาชาติเซโตะอุจิ และจัดแสดงศิลปะร่วมสมัยทั่วเกาะ

ในปี 2025 เทศกาลศิลปะร่วมสมัยที่จัดขึ้นทุกๆ สามปีบนเกาะในทะเลเซโตะ " เทศกาลศิลปะนานาชาติเซโตะอุจิ 2025 จะจัดขึ้น
นิทรรศการจะจัดขึ้นในสามฤดูกาล: ฤดูใบไม้ผลิ (4/18-5/25), ฤดูร้อน (8/1-31) และฤดูใบไม้ร่วง (10/3-11/9)
คุณสามารถเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ของทะเลเซโตะในซึ่งเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาล และประสบการณ์ศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ของเกาะ

✅ ขอแนะนําโรงแรมและที่พักที่ได้คะแนนสูงในที่สามารถเดินไปยังท่าเรือได้! 【ประชาสัมพันธ์】

» โรงแรมเจอาร์ เคลเมนต์ ทาคามัตสึ นอกจากนี้ยังมีความจุด้านหน้าท่าเรือ
» โรงแรมวิง อินเตอร์เนชั่นแนล ทาคามัตสึ ・・・ ติดกับย่านใจกลางเมือง (2021 OP)
» เท็น ทู เซ็น เกสต์เฮาส์ ทาคามัตสึ (TEN to SEN Guest House Takamatsu) เกสต์เฮาส์ที่ได้รับคะแนนสูง ใกล้สวนริทสึริน

✔ ในช่วงเทศกาลศิลปะนานาชาติเซโตะอุจิ 2025 เมืองทาคามัตสึจะแออัดไปทุกที่ หากเป็นไปได้ ให้จองล่วงหน้าในวันธรรมดา